PRESBYOPIE : LEESBRILPROBLEEM

Vanaf 40 jaar (sneller bij verziendheid = positieve correctie   voor ver)

 
WAAROM MOET IK PLOTS AAN 40-45 J BEGINNEN MET EEN LEESBRIL

Om te lezen moet de ooglens, zoals bij een fototoestel, scherp stellen voor dichtbij (dwz: zich boller maken). Met ouder worden wordt de lens progressief stijver, zodat dit proces meer en meer bemoeilijkt wordt en dat laat zich voelen vanaf de leeftijd van 40 a 45 jaar (= Je moet de tekst te ver afhouden). Dan dient ook een eerste hulpmiddel voorgeschreven te worden (een licht positief glas van +1, dat bij de vertecorrectie komt). Die bril dragen bij alle dichtbij werk laat toe uw ogen minder te forceren, wat u minder hoofdpijnklachten zal geven. Met een goed aangepaste leesbril moet de tekst wel precies op de goede afstand gehouden worden (30 a 40 cm)!

Lezen op andere afstanden is mogelijk, maar dan moet u dat speciaal vragen aan de oogarts of in extremis melden aan de opticien. Sinds kort bestaan   er leesglazen, die een grotere dieptescherpte toelaten (van 30 cm tot 1M  (bestaan van -1 tot +4) . Geleidelijk aan zal de lens verder stijf worden en dient het positieve leesglas sterker gemaakt ( om de 3j ). Dit kunt u niet voorkomen met de leesbril zo weinig mogelijk te dragen ! Aan 65 jaar is de lens helemaal stijf en verandert de leesbril niet meer, tenzij er "oogziektes" opkomen (bvb cataract). Het leesglas zal dan +2.75 a +3 bedragen. 
 
 

CORRECTIEMOGELIJKHEDEN

 APARTE LEESBRIL

 Het leessegment is het grootst maar bril dient op en afgezet te worden om afwisselend dicht en ver te kijken, wat in bepaalde beroepen (secretariaatswerk) vervelend kan zijn. Met aangepaste glazen kan je wel heel je tafel overzien . Bij mensen, die geen bril behoeven om ver te zien, kan dit opgevangen worden met een "half-maan-brilletje". Je kan dan makkelijk over het brilletje kijken om ver te zien.

SEGMENT-BRIL ("bifocaal") 

Lezen en ver kijken kan met de zelfde bril, maar het glas is een stuk duurder. Bovendien is enige aanpassing nodig : Om te lezen dien je door het onderste segment te kijken. Je moet daarom goed je hoofd recht houden en de krant vrij laag ("trots lezen"). Als je voor trappen of drempels staat moet je er aan denken dat je het hoofd moet buigen om door het bovenste segment  (d.i verte segment) te kijken. Doe je dat niet, dan kijk je onvermijdelijk door het onderste segment, dat vergroot om te lezen. Aldus krijg je de indruk dat de trap groter is (en aldus verder af is), wat kan aanleiding geven tot struikelen. Na enkele dagen ken je die kleine trucjes echter.

PROGRESSIEVE BRIL   ("doorvloeiglazen")

Lezen en ver kijken kan met de zelfde bril. Het esthetisch storende segmentje is weggeslepen, zodat de bril mooier is en bovendien de leeftijd niet meer verraadt (vrouwen vinden dat nogal belangrijk). Omdat de bril geleidelijk aan overloopt, kan ook vrij goed gezien worden op de tussenafstand van 1 a 3 m, wat interessant is om in etalages te kijken (en de prijzen te kunnen lezen !).
Er is echter ook een keerzijde aan de medaille: 1) De glazen zijn nog iets duurder  - 2) de aanpassing is nog iets moeilijker t.o.v de segmentbril: in principe gelden dezelfde regels, maar er moet meer gezocht worden om de juiste sterkte te vinden in het glas, omdat dit in meerdere lagen opgebouwd is. Vooral als het sterkteverschil tussen onder en boven bij oudere personen groter wordt. Een progressieve bril kan je dus het makkelijkst wennen op jongere leeftijd. Nerveuze mensen zijn iets minder tolerant t.o.v het zoeken - 3) Het zijzicht iets minder perfect, wat vervelend is om in auto te rijden. Je dient aldus meer je hoofd te draaien om in de zijspiegels te zien en achteruit rijden wordt bemoeilijkt. Voor veeleisende patiënten, die de moeite willen doen aan een dergelijk glas te wennen, lijkt deze bril echter toch het best.